blog

Andrej Tarkovsky (1932-1986) was een Russische filmer die onder het juk van de communistische Sovjet Unie in de jaren ’60-’80 indringende films maakte met een sterk poëtische inslag. Je kunt er onrustig en geïrriteerd van worden, maar als je het binnenlaat wordt je beloond met een ongekende ervaring. Nu in Eye filmmuseum, t/m 6 december. www.eyefilm.nl

Fritz Mayer van den Bergh leefde in de tweede helft van de 19e eeuw, reisde veel en had een fijne neus voor kunst. Omdat in zijn tijd Pieter Bruegel de Oude nog niet de faam had van vandaag, kon hij voor weinig geld prenten van zijn hand kopen, en een schilderij dat ergens onopvallend aangeboden werd. Daardoor komt het dat wij nu zomaar in een drukke straat in Antwerpen, op de Lange Gasthuisstraat 19, in zijn tot museum omgedoopt woonhuis, het museum Mayer van den Bergh, dit bijna 500 jaar oud magisch tafereel van de geniale Bruegel kunnen bewonderen: “De Dulle Griet”. (www.museummayervandenbergh.be)
Waarvan de titel voor velen van mijn generatie ook bekend werd door het gelijknamige Suske en Wiske album, dat de nieuwsgierigheid op gang bracht. Begin dit jaar kwam het paneel weer terug van een zorgvuldige restauratie en de fotografe Ans Brys (haar werk is overigens ook niet mis! www.ansbrys.com) maakte hier een fotoreportage van.
De onlangs overleden acteur Rutger Hauer speelde zeven jaar geleden de rol van Pieter Bruegel in een interessant video-experiment van multimediakunstenaar Lech Majewski.

In deze letterlijk vergeelde Classics strip, gebaseerd op de succesvolle tv-serie van Rod Serling “The Twilight Zone”, gaat een computertechnicus op de perfecte vakantie in zijn volledig door computers gecontroleerd huis. Hij laat zich er zelfs twee weken voor opsluiten. Het wordt een onvergetelijke tijd. Met een typische pay-off van Serling zelf: “Leonard Bentlow wilde ontvluchten naar een wereld van machines, maar kwam weer terug uit die wereld, veel menselijker dan hij dacht te kunnen zijn.” Dit korte visionaire verhaal werd ergens rond 1966 gemaakt, lang voordat iemand ooit van Smart Homes gehoord had! Pure science fiction dus.

Tot voor twee jaar geleden had ik nog nooit van de schilder Euan Uglow (1932-2000) gehoord. Via Pinterest kwam ik op zijn spoor. In museum More in Gorssel is van 26 mei tot 1 september een aanbevelenswaardige overzichtstentoonstelling te zien van deze fascinerende en bezeten kunstenaar, een tijdgenoot van David Hockney en Lucian Freud. Uglow bleef liever in de luwte schaven aan zijn uitgekiende werken, tot aan zijn te vroege dood.

Oud-studenten van de Design Academy in Eindhoven, Joris Oprins, Job Roggeveen en Marieke Blaauw maken al jaren erg geestige en knap gemaakte animatiefilms. Na een Oscar nominering voor “A Single Life” in 2015 hebben ze nu met hun nieuwste film “Kop op” de Emmy Kids Award in Cannes in de wacht gesleept. Dit is een van de meest prestigieuze prijzen voor een kinderprogramma.

Een prachtige oude plaat die veel indruk op me maakte. Vogelsoorten en hun vliegroutes. De fragiele beestjes trotseren elk jaar de meest onwaarschijnlijke natuurkrachten en natuurlijke vijanden om te overleven. En dan komt er die lastpost mens ook nog eens bij.

Begin dit jaar verscheen een heruitgave van een legendarische strip uit 1968 van tekenaar Thé Tjong-Khing en scenarist Lo Hartog van Banda: “Iris”.  1968: De tijd van pop-art, Yellow Submarine, Twiggy, Barbarella, Bardot, studentenrevoltes, 2001 en de moorden op Robert Kennedy en M. L. King. Het lijkt allemaal wel honderd jaar geleden in plaats van vijftig. Behalve deze strip dan; het onderwerp (o.a. de schijnwereld van de roem) is actueler dan ooit.

In Museum Voorlinden in Wassenaar kun je momenteel het werk bewonderen van de Amerikaanse schilder Wayne Thiebaud. Ver in de negentig schildert hij nog altijd zijn prachtige kleurrijke taferelen, variërend van cakejes tot stadslandschappen, in een unieke smeuïge stijl. Zijn landschapsschilderijen hebben mijn voorkeur.