In maart van dit jaar werd ze 100 jaar, de Japanse kunstenares Toko Shinoda. Met minieme middelen, inkt en penselen, lithografie, maakt ze al een leven lang variaties op abstracte penseelstreken. In al hun eenvoud kunnen ze je diep in het hart raken. In haar eigen woorden: “Certain forms float up in my mind’s eye. Aromas, a blowing breeze, a rain-drenched gust of wind…the air in motion, my heart in motion. I try to capture these vague, evanescent images of the instant and put them into vivid form.”
Categorie archieven: Uncategorized
Déjà vu
Bij het zien van deze foto van een onbekende fotograaf dacht ik te maken te hebben met ’n op nostalgie gebaseerde modereportage in een hedendaags chique modeblad. Het bleek echter te gaan om een foto uit 1900(!) uit het archief van het Franse echtpaar Hélène Roger-Viollet en Jean-Victor Fischer, die na hun dood een archief, bestaande uit miljoenen foto’s en negatieven, nalieten aan de stad Parijs.
Belle van Zuylen
Het lijkt een stoffig onderwerp maar niets is minder waar: vorige week zijn vier nieuwe en onbekende brieven van Belle van Zuylen (1740-1805) online gepubliceerd. Ze werden onlangs per toeval ontdekt in het archief van de familie Beelaerts van Blokland. In 1994 verscheen een zeer boeiende biografie over deze bijzondere vrouw, geschreven door Pierre en Simone Dubois, evenals diverse uitgaven van al haar brieven. Ze correspondeerde zowel met zeer beroemde als onbekende tijdgenoten en in haar brieven komt het verleden van Europa rond de roerige dagen van de Franse Revolutie tot leven alsof het nog maar gisteren was. Belle stond al in haar eigen tijd bekend als een uiterst intelligente vrouw die zich door niemand de wet liet voorschrijven. Haar manier van schrijven was, en is nog steeds, bondig en helder, zonder veel toeters en bellen. Ook is ze over veel onderwerpen haar tijd ver vooruit en daarom, meer dan tweehonderd jaar later, nog steeds leesbaar en actueel. http://www.gahetna.nl/actueel/nieuws/2012/brieven-belle-zuylen-nu-online-te-lezen
Lyonel Feininger
De Amerikaans-Duitse kunstenaar Lyonel Feininger (1871-1956) begon aan het begin van de 20e eeuw als cartoonist en striptekenaar. Zijn originele strips “Wee Willie Winkie’s World” en “The Kin-der-Kids”, gepubliceerd in de “Chicago Tribune” in 1906, kregen wereldfaam. Vervolgens werd hij als kunstschilder lid van de groep “Blaue Vier”, samen met Klee, Kandinsky en Javlensky en daarnaast docent aan het Bauhaus in Weimar, totdat hij voor de nazi’s moest vluchten naar Amerika. Daar steeg zijn roem als abstracte schilder verder. Zoon Andreas Feininger (1906-1999) werd een legendarische pionier in de moderne fotografie.
Runen
“Toste en Hove, samen met Fredbjørn richtten deze steen op ter nagedachtenis aan Asser Saxe, hun kameraad, een zeer nobele kerel. Hij stierf als de grootste vrijheer onder de mensen; hij bezat een schip samen met Arne.” Een fraaie steen met runenschrift, uit de collectie van het Moesgard museum in het Deense Højbjerg, toont de kracht die deze (meer dan duizend jaar oude) inscriptie zelfs in onze tijd nog uitstraalt.